Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Iberis intermedia & Carduus defloratus

fotò
fotò
Ègo(-mejansiero)

Iberis intermedia

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Ibéris intermédiaire.

Descripcioun :
L'ègo-mejansiero es uno planto raro au nostre, trachis dins li tepiero e bos clar de la valado dóu Rose. Èi proche de l'ègo-di-fueio-primo, Iberis linifloia, pamens li pecou de flour parton pas dóu meme poun e s'escarton lis un dis autre emé d'enflourjado que countunion de crèisse à maturita. Apoudèn que li flour dóu mitan soun souvènt pu palinouso que li dóu deforo. Coumpara emé l'ègo-di-fueio-primo que ié sèmblo proun. La subsp. dóu nostre, ié dison violettii. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Iberis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre

Liò : Tepiero - Bos clar - Roucaio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Iberis intermedia Guers., 1803

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Iberis intermedia & Carduus defloratus

RR
ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges

Coumpara Ègo(-mejansiero) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò